Nine derdik biz ona annemin annesiydi.Yani anneannemiz.Annem yıllarca çalıştığı için beni ve kardeşlerimi o büyütmüştü.Hayatı kapağı dahi açılıp okunmamış bir roman gibiydi.Küçük yaşta annesini ve babasını kaybetmişti.Amcalarının yanında sığıntı gibi büyümüştü.Yengeleri artık ona bakmak istemeyince kendinden yaşça büyük biriyle evlendirmişlerdi.Kocasıda erken yaşta vefat edince çocuklarıyla hayat mücadelesine girmişti.Yenilgiyi hiç kabul etmezdi.Hayat fakültesine birincilikle bitirmiş biriydi ninem.Çok akıllı biriydi.Mahalleli ona danışmadan bir karar almazdı.Bize bazen çok yakın bir dost arkadaş bazende hasta olduğumuzda bir doktor oluverirdi.Hasta olduğumuz zaman bizi sırtında kendi evine götürürdü.Bizi sırtından indirir indirmez hemen sobasıni yakardı.Sonra güzel bir çorba yapar ve kendi elleriyle içirirdi.Daha sonrada yer yatağına yatırır üstümüzü sıkı sıkı örterdi.Uykudan uyanınca sobanın üzerinde kaynayan ıhlamurdan yudumlarken bulurduk kendimizi.İhlamurun yanındada sobanın üzerinde kızartılmış bir dilim sanayağlı ekmek .. O yıllardaki sanayağın tadı şimdiki tereyağında yok.Mis gibi süt kokardı.Ertesi gün olduğunda iyileşmiş olduk.Ninemin o sihirli elleri sarıp sarmalayan şefkati iyileştirirdi bizi.Evinde televizyonu yoktu ninemin.Büyük eski bir radyosu vardı yalnızca.Ninemde kalırken hiç televizyon aramazdık.Çünkü ninemin anlattığı hayat hikayeside masallarıda bitmezdi.Onunla beraberken hiç canımız sıkılmazdı.Bize hayat tecrübesine dayalı olarak öğütler verirdi.Nasılda kıymetli öğütlermiş onlar.Şimdi daha iyi anlıyorum ninemi okuma yazması yoktu.O zamanlar bizde büyük bir okuma sevgisi vardı.Kitap okumayı çok seviyorduk.Annemin işe giderken eve bıraktığı ekmek parasıyla bile kitap alıp okurduk.Akşamda ninem uyumadan öncede aldığımız kitabı nineme okurduk.Çok mutlu olurdu.Ninem tıpkı bir hazine sandığı gibiydi.Birçok konu hakkında bilgiye sahipti.Mahallenin en alt köşesindeydi evi ona selam vermeden geçmezdi mahalleli evinin küçücük bir bahçesi vardı.O bahçede meyve sebze yetiştirir gelen geçen herkese ikram ederdi.Elbet veririm azda olsa herkes tadına baksın derdi.Ne verirsen elinle o gelir seninle derdi.Onu kaybedeli yıllar oldu.Onu öyle çok özlüyorum ki.. Hasta olduğumda bende ıhlamur ile yağlı ekmek yiyorum ama ninemin bize kendi elleriyle yedirdiği yağlı ekmeğin tadını bulamıyorum.Allah mekanını cennet eylesin benim canım nineciğim